|
|
|
|
Mauxro
La Torre Multaj
klasoj – unu kvazauxlernejo
Karaj gekolegoj, antaux
unu jaro, en Montpeliero (Francujo), dum la simpozio (kolokvo) Lingvopolitiko kaj interkultura edukado, ni lancxis la lernejan
eduk-projekton Interkulturo.
Lauxplane, la pasinta sezono estas dedicxita al la pretigaj laboroj: varbado de
klasoj, konstruo de la interreta kvazauxlernejo,
sercxado de kun-laborontoj, kontaktado de Unesko-instancoj por oficiala aprobigo
de la projekto, fortikigo de la kunordiga grupo. Gxis la mezo de julio jam aligxis pli ol 60
klasoj el pli ol 20 landoj. Rimarku ke ne temas pri la kutimaj okcidenteuxropaj
landoj, kiuj apenaux aperas, sed male, temas precipe pri Orienta Euxropo,
Afriko, Ameriko, Azio kaj Oceanio. En iu servilo
(komputilo rete konsultebla) lauxgrade estas pretigata la „kvazauxlernejo”,
tio estas la elektrona sxelo, kiu gastigos la diverslandajn klasojn, kvazaux ili
renkontigxus ie sub unu sama tegmento. Inter la aligxintaj klasoj multaj ne jam
havas ret-aliron en la lernejo mem, sed ili provizore atingos la kvazauxlernejon
tra la ret-adreso de instruisto (aux de klasano), aux ecx per nura tradicia
papera posxto. Aliflanke, dum la pli frua vintro (norda vintro
‘97/98’) per la helpo de ILEI-aktivuloj ni starigis en Interreto
TTT-pagxaron pri e-lernejoj (mallonga
esprimo por cxiugradaj lernejoj, kie okazas io ajn pri esperanto, ecx se nura
cxeesto de esperanto-parolanta instruisto). Tiu pagxaro konsistas el tabeloj,
lauxlandaj kaj lauxtipaj, kie registrigxis cxirkaux 400 lernejoj, tre proksimume
jene distribuitaj:
Kvankam
la datumoj ja bezonus revizion kaj aktualigon, supozeble la subtrahoj pro cxesoj
kaj la adicioj pro novaj ekestoj pli-malpli balancigxos, esence havigante la
samajn rezultojn. Do ni havas rondnombre almenaux centon da klasoj, kie oni
instruas la Internacian Lingvon (aux iel traktas pri gxi), plus alia cento da
registritaj instruistoj e-kapablaj (sed mi taksas ke ili estas almenaux kvaroblo
de tio). Ekstermovada preterpasanta naivulo, komprenanta
niajn celojn, rajtus demandi: kial tiu tuta cento da e-koncernataj klasoj ne
aligxas en la mondan Kvazauxlernejon „Tibor Sekelj”? Eble en multaj kazoj
suficxus informi kaj inviti la respektivajn instruistojn. Versxajne en kelkaj
aliaj kazoj necesus aldoni iom da konvinkado kaj subtenado (morala kaj
materia!). Sed cxu ne indus klopodi? Kompreneble tio postulas - flanke de landaj
organizajxoj de ILEI kaj UEA - iom da pacienca kontaktado, korespondado kaj
flegado. Poste, konsiderindas la ceteraj centoj da
e-parolantaj instruistoj. Por ili penseblas du kanvasoj: –
iuj, eksciante kaj ekkomprenante la projekton Interkulturo, povus ekpensi
proponi al siaj kolegoj kaj estroj ian partoprenigon en gxi de siaj klasoj; –
aliaj (multaj el kiuj estas ne plu dejxorantaj instruistoj) povus igxi senklasaj
kunlaborantoj de la kvazauxlernejo, kontribuante per inter-kulturaj materialoj,
tradukoj, menciado de interesaj utilaj ekzistajxoj, ktp. Nuntempe
ILEI, la Internacia Ligo de Esperantistaj
Instruistoj, estas potenciale granda asocio (vidu kiom da instruistoj agas
en esperanto-movado, ofte kun respondecaj funkcioj, kaj aldonu la milojn da
neprofesiaj esperanto-instruantoj), kun objektive malforta organizajxo! Gxi
estas tiel malforta, ke multaj e-instruistoj kaj e-instruantoj tra la mondo, ecx
ne scias pri ties ekzisto, aux, kvankam sciante, ne konsideras suficxe utile
membrigxi en gxi. Eble prave. Sed cxu ni povas renversi tiun tendencon? Cxu
tiu diabla inventajxo de la Kvazauxlernejo ne povas esti ankaux okazo por: 1)
proponi konkretajn (kaj interesajn) farendajxojn al multaj margxenigxintaj
esperantistoj; 2)
aliri neesperantistajn instruistojn kaj lernejestrojn kun diskutbazo, kiu
povas interesi ilin, ecx sendepende de esperanto. Ne
miskomprenu min. Mi ne volas detrui la gxisnunajn valorajn agadojn de
ILEI-respondeculoj; male mi volas apogi ilin per vastigo de nia bazo. Ni pensu
ekzemple pri niaj periodajxoj. Juna Amiko,
nia plej disvastigita organo por e-lernantoj, kiu – nur en Brazilo – havas
signife pli da legantoj ol la tuta ILEI-membraro, estos ankaux la oficiala
organo de Projekto Interkulturo, ankaux por kunligi la laboron de la klasoj en
Sekelja Kvazauxlernejo kun tiu de la ceteraj e-klasoj en la mondo. Krome aliaj
gazetoj, interesaj por niaj klasanoj – laux la agxoj ekde la Krokodileto gxis Kontakto
– estos iel atingeblaj de la kvazauxlerneja Gazetejo.
Memkompreneble IPR (Internacia Pedagogia
Revuo) estos la plej sxatata revuo por la Sekeljaj instruistoj. Krome ne
forgesindas ke en la nuna septembro ekmarsxos la interreta diskutlisto e-ins
(Esperanto-Instruado), je dispono ne nur de cxiuj e-instruantoj, sed ecx de
cxiaj interesigxantoj pri problemoj de e-instruado (auxtoroj, redaktistoj,
instru-teknologiistoj, ktp.). Simile estas forte koncernata nia lernil-produkta
kaj eldona agado. Niaj valoraj fakuloj (Stefan MacGill kaj Mónika Molnár)
estas fulmrapide verkantaj lernokajeran serion, specife tauxga por 8-jaruloj (Okulo)..
Aliaj lernomaterialoj jam ekzistas paperaj (kia la 3-voluma serio Tendaraj
Tagoj, aux la vortareto Ovo), aux
filmaj (kiaj Mazi en Gondolando kaj Pasporto
al la tuta mondo). Sed aliaj bonvenus, kiel ekzemple bazaj vortaroj
(vortoftecaj). Espereble, per relancxo de sistema lerneja
instruado de esperanto, ankaux la kunmetado de niaj konferencoj kaj seminarioj
igxos laux enhavo kaj strukturo pli profesieca kaj celkonforma. Cetere, gxuste nun ni diskutas pri la estonteco
kaj havindeco de la tradicia ILEI-gimnazio:
cxu transformi gxin al stagxo? cxu
kunligi gxin kun IIK (Internacia Infana
Kongreseto) aux kun REF (Renkontigxo
de Esperantaj Familioj)? Sed cxu tia stagxa klaso ne jam estas escepta
ekzemplo de (kvazauxlerneja?) klaso, kies klasanoj reale kunestas, ecx se nur
dum unu semajno?! Konklude,
cxu interkultura edukado estos samtempe nova „interna ideo” kaj inerci-rado
por la ILEI-a lokomotivo? |
