|
|
|
|
La
3a Gimnazia Semajno de ILEI En
la kadro de la 29a Konferenco de ILEI, en la domo Övik (apud la urbo
Porvoo/Borga) okazis la 3a Gimnazia Semajno kun partopreno de ses gejunuloj: tri
gefratoj el Britujo: Rolf, Gavan kaj Petra Fantom; krome Martina Gazdek el
Kroatujo, Estelle Loiseau el Francujo kaj Janko Luin el Svedujo. Ankaux
"honoran" gimnazianon ni havis: Rustam Ragabov el Tagxikio, kiu fakte
estis akompananto de sia patrino, sed havante la agxon de ILEI-gimnaziano, li
volonte aligxis al kelkaj lecionoj kaj aliaj programeroj, kaj ankaux la
gimnazianoj volonte akceptis lin. La
programo en la gimnazio klopodis esti varia: Cxiutage okazis averagxe ses
lecionoj po 30-minutoj pri jenaj objektoj: la Finna lingvo;
Esperanto-literaturo: kontribuo de la Finnoj (ilin ambaux gvidis Raita
Pyhälä); muziko, lernado ludi kantelojn (finna instruistino Sylvia
Hämäläinen); primovadaj konoj; Esperantaj proverboj (ambaux fare de Roza
Petuhxova el Rusio); komunikado, neparolaj esprimmanieroj en diversaj
kulturoj (Atilio O. Rojas el Argentino); geografio, energio, ekologio k.s. (Stefan
MacGill el Novzelando/Hungario); kaj literatura-morala legajxo pri la Suoma
prizon-misiistino Matildo
Vrede' (Matilda Wrede). Zsuzsa Barcsay
el Hungario – honore al la Suomia popolo – kompilis apartan kajereton pri
sxi speciale por la Gimnazio en Övik. Dum
la semajno la gimnazianoj kontribuis al publikaj lecionoj antaux la
konferencanaro pri geografio, pri la Finna lingvo kaj pri parkerigado de E-aj
proverboj. En la adiauxa vespero ili surscenigis fragmenton el la prozforma
epopeo Sep fratoj de Aleksis Kivi:
kiel la plej juna frato instruas la abocon al la pli agxaj; krome du bildojn el
la amoplena agado de Matildo Vrede' inter krimuloj-malliberuloj. La adiauxa
vespero disponigis bonan okazon ankaux por prezenti, kion kaj kiom ili sukcesis
lerni ludi kantelon, la faman Finnan muzikilon (S. Hämäläinen kunportis
apartan pecon al cxiu gimnaziano). La
gimnazianoj logxis en tendoj, ili havis agrablan cxambron apud la
konferencejo/mangxejo, kies sxrankoj enhavis cxiajn objektojn, kiujn ni bezonis
por la skecxoj; la geknaboj mangxis kun la konferencanoj kaj ekskursis kun ili
al la urbo Porvoo/Borga, kie ni vizitis i.a. la grandioze ekipitan gimnazion,
kies direktorino afable estis je nia dispono en la mezo de la someraj ferioj
(dankon!); la infanoj gxuis "promenadon" per motorboato sur la maro
kune kun siaj gvidantoj; kaj gxuis ankaux grandan memstarecon por utiligi la
liberan tempon per sinbanado, nagxado, boatumado, tablotenisludo, amika babilado
kaj mem-preparado al la adiauxa vespero. Krom
la jam menciitaj prezentajxoj, la gimnazianoj surprizis la publikon ankaux per
pluraj muzikaj programeroj: Martina prezentis fortepian-solludon (sxi donis jam
plurajn koncertojn en Esperantujo); Rolf majstras
violonon: lian tre bonan solludon Martina akompanis per piano. Rolf ankaux
komponas modernan muzikon, du pecojn li prezentis per kantado kun masxine
reludata orkestra akompano. Janko anoncis la unuopajn programerojn kaj bone li
gvidis la tutan programon. Ankaux Rustam aperis sur la scenejo kiel gardisto en
la prizono, kie Matildo Vrede' vizitadis siajn "amikojn". En
iu komitatkunsido kelkaj konferencanoj demandis, kian utilon donas la gimnazio al la konferenco. Tute konkrete mi
respondas: En la publikaj lecionoj ni renkontis diversajn pedagogiajn
tendencojn: Roza Petuhxova rigore postulas auxtomatigon/parkerigon de granda
kvanto da konoj kun impona parolrapideco kaj kun nediskutebla sukceso. Raita Pyhälä
delikate traktas la individuojn de la lernantoj kaj respektas ilian
volon-nevolon, intereson, kaj nenion sxi altrudas. Stefan MacGill per
vivproksimaj, aktualaj situacioj motivas la lernantojn por elvolvi veran
komunikadon surbaze de informmanko. Li donas la necesajn instrukciojn, kaj dum
la diskutado de la gelernantoj li restas en la fono, helpas nur en la kazo de
bezono. La
pridiskutado de tiuj lecionoj estis la plej valora
metodika-pedagogia enhavo de la konferenco (nun mi ne parolas pri la
Mazi-filmo, nek pri propedeuxtikaj kaj instrupolitikaj temoj). La cxeesto de
grupeto da lernejanoj, la persone spektataj instruhoroj kaj la fakaj diskutoj
pri ili faras la konferencon vivproksima al lerneja medio. Pluraj el la
konferencanoj tute ne aux ne plu havas eblecon instrui Esperanton, sed en la
konferenco ankaux ili havas kontakton kun Esperanton parolantaj lernejanoj. La
gimnazio savas la konferencon de pure teoria meditado pri instrumetodoj kaj
manieroj. La gimnazianoj povas instigi la konferencanojn estonte prepari kaj
kunvenigi kelkajn el iliaj gelernantoj. Cxio cxi estas la celo de la
ILEI-Gimnazio rilate al la konferenco. Kiomgrade ni sukcesis tion efektivigi,
prijugxu tiuj, kiuj cxeestis en Bratislavo, Valencio kaj en Övik. Cxiuokaze
ni antauxvidas la 4an Gimnazian Semajnon venontjare en Cxehxujo. Venu kun viaj
gefiloj aux gelernantoj 13-l6-jaraj, Esperanton jam parolantaj. Ni povos akcepti
20 geknabojn. Vi vidos, ke vi preparos vin kaj partoprenos pli
"pedagogie", ol se vi venus solaj. (Tamen, ankaux solaj vi estos
bonvenaj!) Restas
nur la agrabla devo danki al niaj du finnaj koleginoj, kiuj faris cxion eblan
por la sukceso de nia gimnazio: al Sylvia
Hämäläinen aparte pro la belaj kantadoj cxirkaux la fajro, kaj al Raita
Pyhälä, Esperante Saliko, pro
cxiuj organizaj kaj personaj servoj, arangxoj, informoj, klarigoj, proponoj,
disponigo de cxio necesa. Same tiel dankon al Bertil
Andreasson, la kasisto de ILEI, kiu finance kaj organize multe subtenas la
gimnazion, konsiderante gxin grava parto de la konferenco. Kaj dankon al la
gekolegoj, kiuj gvidis lecionojn; aparte al tiuj, kiuj memvole submetigxis al
publika diskuto pri siaj instruhoroj. Jen
mesagxo al la venontaj organizantoj: Ni
venos al Cxehxujo! Zsuzsa Barcsay
|
