| |
|
Nuboj
kaj duboj
dise
tra la cxielo
Vakuas
ecx la ploro
Vi
mem vakuas
el
la ploro
|
Sur
tigoj divergxaj
disaj,
tamen kunaj petaloj
dehiskaj,
defalaj – nur momento da morto
kaj
poste
poreterne
|
ja
ecx la ploro
sencelas
Vi
fermas vin for de ni
en
cxerkon, en teron
en
kalvan kumulon
|
Petaloj
de la sama
trunko,
rozo
petaloj
diversaj
kiel
orelo kaj okulo
ili
ambaux de la sama
komuna,
kohera gxuo tamen
|
Tamen
Via vido restis
en
niaj okuloj
tiele
jene
propraokule
vi vidos:
la
verdo, la floroj
ekabundas
dense
sur
Via tombo
|
Vivo
– mondo – eterno –
cxu
tamen nur la morto
poreternas?
|
por
dehiski
defali
kaj
ree
flori
en
eterna cirkulo
|
Mirko!*
Mi skuas vin!
la
okuloj rompitaj
la
oreloj surdaj
miaj
krioj refrapigxas
de
la muto gigantigxa
Via
korpo
delasita
de la kruco
senvesta,
nuda
ecx
ne vestita jam
de
la sufero
tiom
homiga
Vi
estas nur palpebla
forpaso
palpebla
sed jam
ne
ekzista
|
Vidu,
bolas jam la
akvo
super la fajro –
ni
enmetos la lastan
mangxon
–
la lastan kun Vi –
–
la unuan sen Vi –
kaj
ni mangxos
Super
nia tablo
vastas
la
eterno
Verkis:
Imre Szabó
(Hungario)
|
*
Mirko Emerico Marcetta, mondcivitano, 1921-1996. Inter tiuj datoj li
estis vivante revoluciulo, pacifisto, poeto, filo de Natur-patrino, kreinto de
la Nova Pedagogio, Nova Geografio, Nova Kalendaro, Nova Moralo, Nova Skribo,
Verdaj Punktoj kaj VIDLING. Li vivis kaj kreis en tri landoj: Italio, Kroatio
kaj Hungario.
La
titolo de la poemo estas la simbolo de la ideografia lingvo VIDLING destinata al
cxiuj popoloj kaj legata de cxiu en sia gepatra lingvo. Gxi metigxas je la servo
de cxiuj lingvoj kaj kulturoj kiel ilo por fratigi popolojn.
La
redakcio de IPR el la nomo de cxiu ILEI-ano esprimas sian kondolencon ankaux
okaze de la forpaso de la redaktorino de "Heroldo".
Ada
Fighiera-Sikorska, sxia nelacigxema karaktero kaj sindona laboro por la
movado estos cxiam sekvenda ekzemplo por sxiaj kolegoj, por cxiu samideano.
Ripozu en Paco.
|